-बेनिसा हमाल, नायिका   
विशालसंग फस्ट ब्रेक संवाद
मैले चलचित्र स्वरबाट ब्रेक पाएकी हुँ । यसको निर्देशन प्रसन्न पौडेलले गर्नुभएको थियो । स्वर मेरो मात्र होइन, केकी अधिकारी, रीमा विश्वकर्मा, यशराजलगायतको पनि डेब्यु मुभी हो । मुख्य कलाकारमा राजवल्लभ कोइराला मात्र पुरानो हुनुहुन्थ्यो ।

त्यसअघि पनि प्रसन्न पौडेलले निर्देशन गरेका म्युजिकभिडियोमा अभिनय गरिसकेकी थिएँ । म्युजिकभिडियोमा राम्रो गरेको देखेर नै उहाँले चलचित्रमा लिनुभएको थियो । मोडलिङमा लागेको ०६६ सालमै चलचित्रमा पनि ब्रेक पाएँ ।
स्वरमा युथलाई रेप्रिजेन्ट गर्ने क्यारेक्टर थियो मेरो । सहरिया केटीको भूमिका । अनि त्यो केटी एउटा सांगीतिक ब्यान्डको गिटारिस्ट पनि थिई । त्यही भूमिकाका लागि मैले गिटारको बेसिक क्लास लिएँ ।
चलचित्रका लागि पहिलोचोटि दिएको टेक मुढेमा थियो, त्यो टेक ग्रुपमा थियो । लिरिक्स लेख्दै गर्दा आएको साथीको फोन रिसिभ गर्नुपर्ने । एकैटेकमा ओके भई पनि हाल्यो । सुटिङअघि एक महिनासम्म हामीले वर्कसप गरेका थियौँ । त्यसै कारण रिटेक खासै दिनुपरेन । न त निर्देशकको खप्की सहनुपर्‍यो । मेकअपमा ढिलो हुँदा कहिलेकाहीँ यसो कराएजस्तो गर्नुहुन्थ्यो ।

आफू नयाँ भएकाले राजवल्लव दाइसँग टेक दिँदा सुरुमा डर पनि लागेको थियो । तर, उहाँले हामीलाई कहिल्यै न्यु आर्टिस्टका रूपमा हेर्नुभएन । हामी आपैँmलाई पनि त्यस्तो अनुभव भएन । हाम्रा लागि भनेर वहाँ पनि वर्कसपमा आउने गर्नुहुन्थ्यो । त्यसैले उहाँसँग पहिल्यै घुलमिल भइसकेको थियौँ । त्यसो त पहिलेदेखि नै उहाँ मेरो मन पर्ने कलाकार हुनुहुन्थ्यो । आफू चलचित्रमा खेल्नुअघि नै उहाँ मलाई राम्रो अभिनय गर्ने कलाकार लाग्नुहुन्थ्यो । त्यसैले, सुरुसुरुमा त मेरै कारणले उहाँले रिटेक दिनुपर्ला कि भनेजस्तो फिलिङ्स पनि आउँथ्यो । like this page https://www.facebook.com/pages/Bishal-chautari/260522217427228

गु्रपपछिको पहिलो टेक मेरै थियो । जसमा राज दाइलाई ‘स्वप्निल, तिमी त यहाँ पो छौ, तिमीलाई थाहा छ हामी तिम्रो घर गएर फर्केर आएको’ भन्नुपर्ने थियो । सुरुसुरुका डाइलगमा मेरो स्वर नेचुरल आँदैनथ्यो । पहिलोचोटि चलचित्रको वर्कसपमा त्यो डाइलग भन्दाभन्दै आपैँmलाई हाँसो उठेको थियो । अन्य साथीहरू पनि हाँस्न थाले । त्यसपछि चाहिँ राज दाइ मूच्र्छा पर्ने गरी हाँस्न थाल्नुभयो । हाँसो कन्ट्रोल भएपछि उहाँले ‘राम्रो छ, अलि सिरियस्ली नेचुरल स्वर निकाल’ भन्दै सम्झाउनु भएको थियो ।
मुढेमा छँदाको एउटा घटना याद आइरहन्छ । सुटिङ गर्न जाँदा बसबाट लडेर मेरो सानो एक्सिडेन्ट भयो । हिँड्न नसक्ने अवस्थामा थिएँ । युनिट बसेको ठाउँ अलि टाढै थियो । त्यति बेला मलाई राज दाइले नै बोकेर त्यहाँसम्म पुर्‍याउनुभयो । बिसाउँदै–बिसाउँदै गरेर युनिट बसेको कोठासम्म पुर्‍याउनुभएको थियो । त्यस दिन मैले उहाँ चलचित्रमा मात्र नभई रिएल लाइफमा पनि नायक रहेको महसुस गरेको थिएँ । मेरो मात्र नभएर, सो चलचित्रका अन्य कलाकारसँग पनि उहाँसँगका नयाँनयाँ अनुभव होलान्जस्तो लाग्छ ।
उहाँ हामी नयाँलाई अभिनयका विभिन्न कुरा सेयर गर्नुहुन्थ्यो । त्यसअघि फेसबुकमा सामान्य परिचय मात्रै रहेका केकी र रीमासँग अभिनय गर्न पाउँदा रमाइलो लागिरहेको थियो । अहिले रँ हामी सबै नजिकका साथी भएका छौँ ।
प्रस्तुति : विशाल राई